Skin in the Game: Wat ik leerde van Taleb en hoe jij het kunt toepassen
Er is een uitspraak die ik vaak gebruik: "Je weet niet wat je niet weet." Het herinnert me eraan om open en nieuwsgierig te blijven. Recent las ik Skin in the Game van Nassim Nicholas Taleb, en ik werd geraakt door de eenvoud en kracht van zijn ideeën. Hij laat zien hoe persoonlijke betrokkenheid en verantwoordelijkheid – skin in the game – niet alleen essentieel zijn voor groei, maar ook voor ethiek en veerkracht. In dit blog deel ik de belangrijkste inzichten én hoe je ze in je dagelijks leven kunt toepassen.
De kracht van verantwoordelijkheid
Taleb stelt dat je pas écht leert en groeit als je risico loopt. Hij noemt dat skin in the game: je moet iets op het spel zetten, of het nu je tijd, inzet, of zelfs je ego is. Mensen die geen risico dragen, leren niet écht. Denk aan een adviseur die praat over hoe je een marathon moet rennen, terwijl hij zelf nog nooit zijn sportschoenen heeft aangetrokken. Of een docent die leerlingen vertelt dat fouten maken erbij hoort, maar zelf bang is om buiten zijn comfortzone te stappen.
In mijn werk als trainer en spreker zie ik vaak hoe bevrijdend het kan zijn als mensen leren om verantwoordelijkheid te nemen voor hun keuzes. Het hoeft niet groots te zijn. Begin klein: geef jezelf toestemming om iets nieuws te proberen, ook als je niet zeker weet hoe het zal uitpakken. Dat is hoe je groeit.
Toepassen:
Wil je leren schilderen? Koop verf en doek, en probeer het. Niet nadenken over de perfecte techniek of angst voor kritiek. Je leert door te doen. Als je alleen leest over schilderen, blijft het kennis. Als je het durft te doen, wordt het ervaring.
Fouten maken maakt je sterker
Een ander krachtig idee van Taleb is antifragiliteit. Dat betekent dat je sterker wordt van tegenslagen. Het gaat verder dan weerbaarheid. Als je faalt, leer je, pas je je aan, en kom je er beter uit. Maar… daar is moed voor nodig. Het vraagt om een omgeving waarin fouten maken mag.
In mijn workshops creëer ik die faalveilige ruimte. Mensen durven meer als ze weten dat ze niet veroordeeld worden. Het resultaat? Ze leren sneller en met meer plezier. Taleb heeft gelijk: fouten zijn geen obstakels; het zijn bouwstenen.
Toepassen:
Kijk naar je eigen leven. Wanneer heb je écht iets geleerd? Waarschijnlijk niet toen alles soepel verliep, maar juist toen je struikelde. Schrijf eens drie momenten op waarin je faalde, en vraag jezelf: wat heb ik daaruit meegenomen?
Lokaal leren: begin waar je bent
Taleb maakt een belangrijk punt over kennis: veel wijsheid is lokaal. Met andere woorden, je leert het beste door direct contact met de realiteit, niet door abstracte theorieën. Dat herken ik. In mijn filosofie draait alles om durven, doen en begrijpen. Eerst stap je uit je comfortzone (durven), dan probeer je het in de praktijk (doen), en daarna volgt het begrip. Dat is leren in zijn puurste vorm.
Toepassen:
Stel je wilt gezonder eten. Begin niet met eindeloos boeken lezen over voeding of ingewikkelde schema’s maken. Begin simpel: vervang je middagsnack door fruit. Probeer. Observeer hoe je je voelt. Pas aan. Dát is leren in actie.
Ethisch handelen begint bij jezelf
Wat me misschien wel het meest raakte, is Talebs nadruk op ethiek. Hij zegt: "Je bent pas betrouwbaar als je zelf de gevolgen draagt van je keuzes." Dat geldt in elke situatie: als docent, ouder, leidinggevende of vriend. Hoe kun je anderen inspireren als je zelf niet durft te doen wat je hen adviseert?
Dit principe pas ik toe in mijn werk. Als ik mensen vertel dat ze uit hun comfortzone moeten stappen, zorg ik dat ik dat zelf ook doe. Elke lezing, workshop of training is een kans om mezelf kwetsbaar op te stellen. Dat voelt soms spannend, maar het maakt me authentiek. En dat merken mensen.
Toepassen:
Neem één beslissing deze week waarin je de verantwoordelijkheid volledig bij jezelf houdt. Misschien zeg je sorry als je een fout hebt gemaakt. Of je erkent dat je ergens niet alles hebt gegeven. Kijk wat er gebeurt als je eerlijk bent – met jezelf en anderen.
Hoe jij skin in the game kunt gebruiken
De ideeën uit Skin in the Game hebben me opnieuw laten nadenken over mijn eigen werk en leven. Ze sluiten prachtig aan op mijn filosofie van durven, doen en begrijpen. Maar de echte magie zit in de toepassing. Je hoeft geen grootse stappen te zetten. Begin klein. Zet iets op het spel. Neem verantwoordelijkheid. Maak fouten. En leer.
Want groeien – écht groeien – begint niet met zekerheid, maar met nieuwsgierigheid. Zoals Taleb zegt: "Je weet pas wat je kunt, als je bereid bent iets te verliezen."
Wat ga jij deze week doen om skin in the game te hebben?
